Kwetsbaar, onuitgesproken, blootgelegd, eerlijk en niet geënsceneerd in een alledaagse context. Het is vanuit deze begrippen dat mijn werk ontstaat. Vanuit een fascinatie naar “de staat van het mens-zijn” zoek ik niet naar eenvormigheid of eenduidige uitkomsten. Ik wil geen statische situaties vastleggen. Ik schilder de veranderingen en bewegingen, de onbewaakte momenten, de gelaagdheden in het leven.
Mijn archief is een bundeling van portretten, huiselijke situaties, dagelijkse omgevingen waarin mensen zich bevinden, leven en omgaan met elkaar. Deze refereren naar eigen ervaringen en herinneringen. Vanuit intuïtie, nieuwsgierigheid en zintuigelijke waarneming krijgen beelden vorm in mijn gedachten. Het beeld wordt als het ware opgeladen.
Het moment van het schilderen is energiek en doordrongen van beweging. Ik maak mijn beslissingen tijdens het schilderen. Deze aanpak vereist een hoge concentratie en een niet aflatende focus. Al schilderend vervaagt het bronmateriaal en wordt het autonoom beeld gemaakt. Je zou het ook het “weg schilderen” of het herdefiniëren van mijn archief kunnen noemen.
Intuïtief, met overgave en met een impulsieve geste ontstaat al schilderend het werk.